Od pachnących żywicą sosen ulica Strzelecka prowadzi do Nowego Miasta. Trasa przebiega obok tajemniczej rezydencji z 1908 roku, która od fantazyjnych kopuł wieżyczek otrzymała nazwę Pałacu Cebulowego. Ów wschodni skraj dzisiejszego Barlinka w 2 poł. XIX wieku nie był jeszcze zabudowany.

O jego zurbanizowaniu zadecydowało śmiałe przedsięwzięcie: budowa linii kolejowej i nowego dworca. Dzikie dotąd tereny przecięto siatką ulic akcentowanych okazałymi kamienicami w stylu swej epoki. Główną arterię łączącą Stare Miasto z Nowym (dziś al.1 Maja) kończyła okazała budowla. Był to jeden z najładniejszych naówczas dworców kolejowych w kraju. Na jego perony codziennie wjeżdżały pociągi pełne spragnionych piękna i wrażeń wczasowiczów. Przed dworcem czekał już na nich sznur konnych dorożek.

Jednym z tłumnie odwiedzających Barlinek pasażerów był szachowy mistrz świata. Emanuel Lasker. Każdorazowo w drodze z dworca do rodzinnego domu przekraczał pewien trójkątnego kształtu plac, ani przypuszczając, że będzie on kiedyś nosił jego imię. Dworzec spaliła Armia Czerwona zimą 1945 roku. Makietę tej ciekawej budowli obejrzeć dziś można w Muzeum Regionalnym.

Współdziałający z Czerwoną Armią powojenny patron placu w randze generała, na fali późniejszych przemian, oddał przyczółek innemu strategowi; człowiekowi, który jak nikt potrafił dowodzić czarno-białą armią na... szachowej arenie walki.