Szlak rozpoczyna się na ośrodku wypoczynkowym „Janowo” położonym nad Jeziorem Barlineckim. Można z tego miejsca obserwować taflę jeziora i sam Barlinek. Po wyjściu z ośrodka kierujemy się w prawo i drogą „do góry” wchodzimy w las mieszany z górującą nad innymi drzewami sosną. Pomiędzy pniami po lewej widzimy budynek Domu Dziecka. Mijamy go i po przejściu kilkunastu metrów skręcamy pod ostrym kątem w drogę gruntową, która wiedzie pod okapem dorodnych buków. Następnie nasza trasa prowadzi dnem malowniczego wąwozu o stromych zboczach, które porasta łanowo prosownica rozpierzchła, oraz paprocie – narecznice, maliny, niecierpek drobnokwiatowy, iglica pospolita, czyściec leśny, gajowiec żółty, siewki i młode buki oraz chroniona marzanka wonna.
Na szczycie wąwozu po prawej stronie znajduje się wieża obserwacyjna Nadleśnictwa Barlinek. Jest ona ustawiona na wysokim wzniesieniu, a i sama do niskich nie należy, mierzy bowiem 43 m. Idziemy prosto i po kilkunastu metrach po prawej stronie zauważamy uprawę leśną. Jest to teren ogrodzony, a posadzone tam zostały dęby, a także pojedynczo modrzewie i buki. Mijamy skrzyżowanie i idziemy prosto. Wchodzimy w typowy ciemny las bukowy. Wiosną, na początku wegetacji buki zachwycają świeżością delikatnych młodych jasnozielonych listków, a jesienią natomiast barwami żółci, miedzi, złota i brązu. Dochodzimy do skrzyżowania i skręcamy w prawo w drogę brukową. Droga ta zwana jest wężową, a skąd ta nazwa to łatwo się przekonamy idąc nią. Teraz nasza trasa wiedzie „Szlakiem Dębów”.
Na niej zostały ustawione tablice informacyjne i edukacyjne. Warto je przeczytać, gdyż zawierają wiele interesujących informacji o środowisku leśnym, o przyrodzie. Idąc tą trasą mijamy różne zbiorowiska leśne bukowe i dębowe, a dominuje tu dąb bezszypułkowy. Spotkamy te drzewa w różnych fazach rozwoju zarówno nowy naturalny las, wyrosły jako samosiew jak i nasadzony przez człowieka. Las młody, a także już dojrzały złożony z okazałych drzew.
Na trasie dochodzimy do miejsca zwanego „Dziką Łąką". Jest to teraz użytek ekologiczny. Dalej na starych sosnach zauważyć można (trzeba) spały żywiczarskie. Tak dawniej pozyskiwano żywicę. Dochodzimy do miejsca gdzie krzyżują się drogi i skręcamy w lewo w drogę gruntową. Po ok. 100 m miniemy po lewej stronie paśnik dla zwierząt. Jest to dukt leśny poprowadzony prosto. Jakże odmienny od poprzednio przebytego fragmentu naszej trasy. Tu również mijamy różne zbiorowiska leśne: uprawy, młode i starsze nasadzenia oraz naturalne zbiorowiska roślinne.
Tu pośród młodych sosen górują wysokie stare sosny. Następnie dochodzimy do starego sosnowego drzewostanu zwanego „Matecznikiem Światowida”. Znajduje się po naszej prawej stronie. Nasza trasa prowadzi do kolejnego skrzyżowania, na którym ponownie, ale pod kątem prostym skręcamy w lewo. Jest to droga brukowana łącząca najbliższe miejscowości Krzynka – w kierunku którym teraz idziemy i Leśniczówkę Okno położoną nad interesującym jeziorem Okunie (obiekty te położone są w przeciwny kierunku naszej wędrówki). Nad jeziorem znajduje się kąpielisko. Idąc brukiem mijamy ponownie dąbrowę, a rośnie tam również matecznik modrzewia europejskiego. Matecznik to drzewostan z którego pozyskiwane są nasiona drzew). Idziemy prosto dochodzimy do rozwidlenia dróg. Mijamy je idąc dalej prosto.
Dotarliśmy do miejsca, które jest teraz skrajem wsi Krzynka. Była to niegdyś odrębna jednostka mieszkalna, osadnicza i nosiła nazwę Poddębie. Po prawej widzimy okazały budynek, to dawny przedwojenny pensjonat. Obecnie budynek i jego otoczenie należy do Nadleśnictwa Barlinek – gospodarza lasów, po których poprowadzone są trasy Nordic Walking. Mijamy ten budynek i inne obiekty wsi Krzynka i idziemy dalej brukiem w kierunku Barlinka.
Dochodzimy do miejsca dawnej karczmy leśnej, będącej w otoczeniu buków. Pozostały po niej tylko widoczne fragmenty piwnic. Skręcamy w drogę gruntową i pozostawiamy te ruiny po lewej stronie. Dochodzimy do miejsca gdzie krzyżują się drogi idziemy prosto. Pozostawiając po lewej stronie drogę w którą skręcaliśmy na początku tej trasy. Teraz jest to wspólny odcinek tej trasy (początkowy i końcowy) prowadzący do ośrodka „Janowo”, początku naszej wędrówki.