Szlak rozpoczyna się na ośrodku wypoczynkowy „Janowo”. Trasa wiedzie ul. Polana Lecha w kierunku Barlinka. Po lewej stronie znajduje się Jezioro Barlineckie i na stromej skarpie źródło - „cębrowina”. Otacza je las, w skład którego wchodzi buk, dąb z dodatkiem sosny pospolitej i robinii akacjowej. Przy strumieniu wypływającym ze źródełka i jeziorze rosną trzcina i przetacznik bobowniczek, a na zboczach pośród drzew występują mchy np. modrzaczek siny. Idąc wzdłuż brzegu jeziora, skręcamy w lewo i mijamy po prawej rybakówkę.
Dalej przechodzimy przez „krowi” mostek i mijamy ośrodek wczasowy, a także pomost na jeziorze. Za ośrodkiem skręcamy w prawą stronę i przechodzimy alejką przez teren parku leśnego, dochodzimy do ul. Sportowej. Przecinamy ją i wchodzimy w ul. Poziomkową. Po prawej mijamy domki jednorodzinne, a następnie na skrzyżowaniu skręcamy w lewo w las mieszany sosnowo-dębowo-bukowy z ubogim runem. Dalej droga wiedzie przy zabudowie jednorodzinnej przy ul. Łokietka.
Występują tu drzewa – dęby z ciekawymi budowlami – domkami dla ptaków. Także pnie i korony drzew oplatają pędy chronionego bluszczu pospolitego. Są to okazy bardzo cenne, bo kwitnące. Następnie przechodzimy między ujęciami wody i przed nami droga Barlinek – Strzelce Krajeńskie. Przechodzimy przez nią i po drugiej stronie na rozwidleniu wybieramy drogę w prawo. Idziemy nią mając po lewej stronie teren tzw. „oślą łączkę” na której rosną klony jesionolistne, mające jesienią i zimą sine pędy. Po prawej las liściasty, w którym dominują, lipy, klony jawory, klony pospolite, dęby, a z krzewów suchodrzew, śnieguliczka biała, czarny bez i malina. Idziemy teraz czerwonym szlakiem turystycznym.
Droga wiedzie pod górę w wąwozie o stromych zboczach. Dochodzimy do skrzyżowania i wybieramy drogę w lewo. Po prawej widać stannicę myśliwską Koła Łowieckiego „Szarak” z Barlinka. Nasza trasa widzie przy stawach, a przy samej drodze płynie wąska ale o wartkim nurcie rzeczka, to Płonia. Występują tu rośliny wodne jak: rosnące w rzece - rdestnica grzebieniasta, zdrojek pospolity, rzęsa drobna, potocznik wąskolistny, wywłócznik oraz rosnące na skarpach i stawach: przetacznik bobowniczek, skrzyp bagienny, trzcina pospolita, pałka szerokolistna, duże kępy turzycy prosowej, łany turzycy błotnej, sadziec konopiasty, ostrożeń warzywny.
Po lewej stronie mijamy pola uprawne poprzeplatane z uprawami leśnymi, głównie sosnowymi. W runie wiosną łanowo występuje ziarnopłon wiosenny, a latem glistnik jaskółcze ziele, dąbrówka rozłogowa, jaskier rozłogowy i różne gatunki traw. Na trasie, która częściowo staje się brukowa mijamy po prawej budynki mieszkalne, a także dawny zakład garncarski z kominem z na którym widnieje data 1925 r. - to ul. Młyn Leśny. Płonia w pewnych miejscach jest widoczna, a w pewnych „chowa się” pod ziemię. Idziemy teraz szlakiem żółtym. Po lewej stronie występuje ciekawy „las akacjowy”, czyli las złożony z młodych robinii akacjowych, których pnie pokryte są plątaniną polskich lian – chronionych bluszczy. Dochodzimy do drogi Barlinek – Choszczno, przechodzimy ją i wspinamy się na nasyp kolejowy. Teraz trasa wiedzie „po torach”.
Dochodzimy do drogi leśnej i skręcamy w nią w lewo. Po zejściu z torów idziemy malowniczą drogą przez las mijając dęby, modrzewie, sosny. Po lewo pomiędzy drzewami widzimy taflę wody, to stawy hodowlane – karpiowe. Idziemy cały czas prosto mijając po lewej 3 okazałe lipy. Dochodzimy do miejsca gdzie jest sad owocowy i skręcamy w prawo lekko pod górę. Następnie idziemy skrajem wzniesienia po lewej pomiędzy pniami drzew bukowych w głębokiej dolinie płynie strumień – widoki są przepiękne. Runo leśne choć ubogie, to interesujące w gatunki roślin zielnych np. czosnaczek pospolity, starzec leśny, pięciornik rozłogowy, przytulię leśną, marchew dziką, glistnik jaskółcze ziele, sałatnik leśny, fiołek leśny, paprocie – narecznicę samczą i orlicę, oraz wręcz łanowo niecierpek drobnokwiatowy. A z młodych drzew rosną jesiony, wiązy oraz leszczyny. Idąc po lewej stronie mijamy Jezioro Spalonka. Oddziela je od nas teren zabagniony porośnięty olsem.
Za jeziorem przez naszą drogę przepływa strumień, pokonujemy go. W tym miejscu dawniej znajdował się młyn, po którym pozostały ruiny i drzewa - jabłonie. Rośnie tu masowo ciekawa roślina – szczyr trwały o ciemnozielonych liściach, a w maju kwitną niezapominajki i kuklik zwisły. To miejsce otacza bór sosnowy. Idziemy dalej i dochodzimy do skrzyżowania, na wprost rosną 2 ładne buki i skręcamy w prawo w drogę brukową. Mamy po lewej stronie buczynę, która przechodzi na wzniesieniach w ols źródliskowy. Pośród korzeni drzew ze zboczy wypływa woda. Występuje tu w ogromnych ilościach rzadko spotykany sit zimowy. Nasza droga wiedzie pod wiaduktem kolejowym. Kolej łączyła Barlinek z Choszcznem, niestety pociągi już nie kursują.
Po prawej zaś mamy bór sosnowy. Cały czas idziemy prosto mijając las głównie sosnowy z domieszką podsadzonych drzew liściastych. Dochodzimy ponownie do drogi Barlinek – Choszczno, przechodzimy ją i dalej idziemy prosto, teraz drogą asfaltową, do wsi Płonno. W drzewostanie także dominuje sosna, a w podszyciu rośnie lipa, klon, brzoza, topola osika, dąb, jesion, dzika róża, jarzębina. Po lewej stronie znajdują się także niewielkie pola uprawne i pierwsze domostwa Płonna. A na wprost stoi przydrożny krzyż. Obok niego skręcamy w prawo w drogę gruntową pozostawiając zabudowania wsi. Dalej droga rozwidla się. My wybieramy tę w prawo. Wiedzie ona wzdłuż napowietrznej linii energetycznej. Idziemy cały czas prosto. Droga wiedzie w dół, a po lewej stronie znajduje się głęboki malowniczy leśny jar.
Po dojściu do skrzyżowania, skręcamy w lewo pod ostrym kątem w drogę wiodącą jeszcze bardziej w dół, niż ta droga którą przyszliśmy. Od Płonna do tego miejsca szliśmy szlakiem czerwonym, a teraz wchodzimy na szlak żółty. Po prawej stronie znajduje się kompleks stawów rybnych, zaś po lewej na zboczu ols źródliskowy – jest to obszar gdzie swój początek bierze rzeka Płonia. Dalej droga wspina się ostro w górę. Mijamy po lewej stronie graby i stawy hodowlane, a po prawej las mieszany.
Na rozwidleniu dróg skręcamy w lewo pod górę. I idąc tą leśną drogą dochodzi ponownie do drogi asfaltowej Barlinek – Strzelce Krajńskie. Przechodzimy ją i dalej drogą gruntową idziemy przez tereny wilgotne, które porasta ols. Przechodzimy przez zadaszony mostek nad strumieniem i skręcamy w prawo. Po dojściu do bruku idziemy nim do Barlinka - ul. Sportowa. Dochodzimy do ul. Polana Lecha i nad brzegiem Jeziora Barlineckiego kończymy trasę (pętlę) w ośrodku wypoczynkowym „Janowo”, miejscu jej rozpoczęcia.