Trasę rozpoczynamy na terenie ośrodka wypoczynkowego „Janowo”. Jest on położony malowniczo nad Jeziorem Barlineckim. Po wyjściu z ośrodka kierujemy się w lewo, mając właśnie po lewej stronie jezioro i w dole źródło - „cębrowinę”. Otacza je las złożony z buka, dębu z dodatkiem sosny pospolitej i robinii akacjowej. Idąc wzdłuż brzegu jeziora, skręcamy w lewo i  mijamy po prawej rybakówkę i dalej przechodzimy przez krowi mostek, i mijamy ośrodek wczasowy, a nad Jeziorem Barlineckim pomost.

Za ośrodkiem skręcamy w prawą stronę, przechodzimy alejką przez teren parku leśnego i dochodzimy do ul. Sportowej. Przecinamy ją i wchodzimy w ul. Poziomkową. Mijamy osiedle domków, a następnie Jezioro Uklejowe. Ścieżka wiedzie wzdłuż tego jeziora, które mamy po prawej stronie. Po lewej zaś występuje las mieszany sosnowo-dębowo-bukowy z ubogim runem. Dalej droga zwęża się i wiedzie obok potężnych topoli, pośród których rosną olchy i sosna.

Przy brzegu jeziora rośnie piękny dwupniowy buk oraz  okazały dąb z trzema pniami. Następnie droga wiedzie przez płaski wilgotny teren przecinając występujący tu ols. Idąc dalej po prawej stronie mijamy piękny buk o pofalowanej srebrzystej korze i kilka dębów czerwonych rosnących w sąsiedztwie olch. Dochodzimy do miejsca gdzie na strumyku znajduje się mostek. Pozostawiamy go kierując się dalej prosto, mając przed sobą pośród pni olch taflę jeziora Zauklejowego zwanego też Styckim. Idziemy ścieżką, która się rozszerza, po prawej w dalszym ciągu występuje podmokły las – ols, a za nim jezioro Stycko. Po lewej stronie na zboczu rośnie las z dominującą sosną pospolitą.

Na tafli jezior widoczne są duże liście i białe kwiaty grzybienia białego oraz żółte kwiaty grążela żółtego, są to rośliny chronione. Zostawiamy za sobą jezioro i po przejściu kilkunastu metrów dochodzimy do strumienia, który zasila w wodę mijane jeziora. Nasza trasa wiedzie w obniżeniu terenu gdzie znajdują się jeziora i strumień. Przed nami i po lewej stronie występują strome wzniesienia, w których ma swoje źródła mijany wcześniej strumień. Nad nim znajduje się kładka, po przejściu której skręcamy ostro w lewo w drogę wiodącą niewielkim wąwozem (przecinającym strome wzgórze) pod górę. Teren ten porasta malowniczy las bukowy, złożony z luźno rosnących majestatycznych buków.

Pokonując to strome podejście dochodzimy do drogi brukowej łączącej Barlinek i Krzynkę. Skręcamy w lewo i idziemy brukiem w kierunku wsi Krzynka, mijając po prawej stronie buczynę. Po lewej zaś pierwsze zabudowania Krzynki. Następnie skręcamy w prawą stronę w leśną drogę gruntową i idziemy lekko pod górę cały czas prosto, mijamy rozgałęzienie drogi i na skrzyżowaniu idziemy w dalszym ciągu prosto. Dookoła nas malowniczy szczególnie jesienią las bukowy. Po obu stronach widzimy głęboki wąwóz, który także porasta buczyna.

Drzewostany bukowe są szczególnie urokliwe w okresie jesieni, kiedy przebarwiają liście. Na kolejnym skrzyżowaniu skręcamy w prawą stronę. Mamy teraz po lewej swojej stronie ogrodzoną uprawę leśną złożoną z dębu i pojedynczego modrzewia i buka.  Jest to teren bardziej nasłoneczniony zatem i runo jest bogatsze w gatunki zielne, trawy np. trzcinnik leśny i trzcinnik piaskowy, wiechlinę roczną i prosownicę rozpierzchłą oraz paprocie – narecznice. Drzewostan zmienia się nieznacznie jednak pośród buka rośnie też sosna pospolita.

Następnie drzewostan jest rzadszy i po lewej stronie widzimy wieżę obserwacyjną Nadleśnictwa Barlinek. Nasza droga schodzi w dół w malowniczym wąwozie, którego nasłonecznione zbocza porasta łanowo prosownica rozpierzchła oraz chroniona marzanka wonna. Rośnie również niecierpek drobnokwiatowy, czyściec leśny i iglica pospolita, a także babka zwyczajna, gajowiec żółty oraz siewki i młode buki (naturalne odnowienie lasu).

W runie spotkać można również chronioną paprotkę zwyczajną, konwalijkę dwulistną i kosmatkę owłosioną. Po wyjściu z wąwozu na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Idziemy tą drogą przez dorodny las bukowy. Następnie droga wiedzie skrajem skarpy. Po lewej mamy wysokie strome zbocza, po prawej zaś równie strome zbocza ale w dół i widzimy w oddali wodę – to stawy rybne i drogę. Dochodzimy do skrzyżowania i skręcamy pod kątem ostrym w prawo schodząc tą ścieżką w dół do drogi i następnie również w prawo skręcamy. Stąd już niedaleko wzdłuż ogrodzenia stawów do ośrodka „Janowo” - początku trasy.